Pracoholizm w obecnych czasach staje się bardzo dużym problemem zdrowotnym na skalę globalną. Niestety, ale brak kontroli nad swoim życiem zawodowym będzie rozwijać uzależnienie od pracy. Oczywiście wykonywanie pracy zarobkowej jest dla nas bardzo ważne, ponieważ pozwala realizować najważniejsze potrzeby człowieka, ale kiedy narzucimy sobie zbyt wysokie cele, to możemy bardzo dużo pracować, co uniemożliwia nam zachowanie równowagi pomiędzy życiem zawodowym a wykonywaniem zadań. Czasem konieczna może być nawet pomoc psychiatry (w tym miejscu możesz się z kolei dowiedzieć, jak zostać psychiatrą: https://infojob.pl/jak-zostac-psychiatra).
Czym charakteryzuje się pracoholizm?
Obecne czasy sprzyjają temu, że pracujemy coraz więcej. Ma na to wpływ przede wszystkim szybkie tempo naszego życia, dostęp do mediów, różne kanały komunikacji oraz rozwój środków transportu. Właśnie z tych powodów bardzo często musimy dłużej zostawać w pracy, ponieważ mamy ważne konferencje z kontrahentami lub musimy wykonać dodatkowe zadania, które wyznaczył nam szef.
Pracoholizm jest zaburzeniem równowagi pomiędzy pracą zawodową a innymi sferami życia. Pracoholicy bardzo często odczuwają przymus wykonywania różnych obowiązków. Bardzo często u takich osób objawia się również obsesyjna kompulsywna i wewnętrzna potrzeba ciągłego wykonywania jakiejś pracy, co z kolei przekłada się na zaniedbywanie rodziny i przyjaciół, problemy ze snem, brak odpoczynku czy zaprzestanie wykonywania aktywności ruchowej.
Jakie są fazy pracoholizmu?
Pracoholizm to choroba, która ma różne fazy rozwoju. Faza wstępna charakteryzuje się perfekcjonizmem i chęcią osiągnięcia jak najlepszych wyników w pracy. Osoby cierpiące na tę przypadłość ciągle myślą o wykonywaniu swoich zadań, nie mają czasu na życie osobiste, ich relacje ze znajomymi się pogarszają, odczuwają lęk, a nawet bóle głowy.
Faza krytyczna jest kolejnym stadium choroby. Pracoholicy mogą odczuwać objawy takie jak choroba wrzodowa, problemy z zasypianiem, stany lękowe, problemy z koncentracją, nieumiejętność pracy w zespole, obniżone samopoczucie, a nawet agresja.
Ostatnim etapem pracoholizmu jest faza chroniczna. W tym przypadku możemy zauważyć u takich osób, że źle się wysypiają albo bardzo mało śpią oraz spożywają niewielką ilość pokarmów, co niestety będzie prowadziło do wyczerpania psychicznego i fizycznego. Chory myśli cały czas wyłącznie o pracy, a to niestety w skrajnych przypadkach może doprowadzać nawet do wycieńczenia organizmu czy śmierci.
Jakie są główne przyczyny pracoholizmu?
Istnieje wiele przyczyn, które mają wpływ na pracoholizm. Najpopularniejsze jest to, że od pracownika wymaga się osiągnięcia jak najlepszych wyników i pełnego oddania firmie. Zawód natomiast wymaga tego, aby znacznie więcej czasu poświęcać obowiązkom nałożonym przez korporację, co doprowadza do braku czasu dla życia rodzinnego.
Na pracoholizm ma także wpływ osobowość i temperament. Najczęściej na tę chorobę zapadają osoby narcystyczne i te ze skłonnościami obsesyjno-kompulsywnyni. Istnieje również przyczyna rodzinna, czyli pracownik ucieka od problemów rodzinnych i trudnych sytuacji w domu.
Jakie są najpopularniejsze objawy pracoholizmu?
Pierwszym objawem pracoholizmu, który można szybko zauważyć, jest stałe zainteresowanie swoją pracą. Osoba chora przestaje myśleć o czymkolwiek innym i w nic nie wkłada tyle energii co wykonywanie swoich zadań. Pracoholik będzie odczuwać takie objawy jak bóle żołądka i bóle głowy, brak komfortu psychicznego czy rozdrażnienie.
Osoby uzależnione od pracy mają również potrzebę stałego podwyższania sobie wyznaczonych celów, które za wszelką cenę chcą osiągnąć. Mowa tu przede wszystkim o tym, aby stać się znacznie lepszym od innych i ciągle osiągać sukcesy. Pracoholicy bardzo źle reagują na porażki i nie potrafię sobie z nimi poradzić.
W jaki sposób leczy się pracoholizm?
Leczenie pracoholizmu rozpoczyna się od wizyty u psychologa. Psychoterapeuta na podstawie przeprowadzonego wywiadu rozpozna problem i wprowadzi odpowiednią terapię.
Na początek pracoholik ustala z lekarzem harmonogram swojej pracy, czyli konkretną liczbę godzin, którą poświęca na wykonywanie zadań służbowych i nie może jej przekraczać. Uczy się także rozpoznawania i kontrolowania swoich emocji oraz samokontroli. Pomoc specjalisty może być najszybszą drogę do wyleczenia się z pracoholizmu.
